Chivay

Op 4900 m hoogte begint mijn evenwicht weer wat te pruttelen, maar dat gaat gelukkig over als we weer wat lager komen - en het 39° hete zwavelwater van Chivay, aan het begin van de Colca-Canyon, waar we overnachten, maakt vervolgens veel goed. De tocht gaat door de 'uitdijende buitenwijken' van Arequipa, waar veel interne migranten zijn neergestreken tijdens regionale onlusten jaren geleden - maar de migratie is vervolgens gebleven - ieder zoekt naar een bestaan. 80% van de 1,1 miljoen inwoners is inmiddels migrant. Je kunt hier op een stuk grond neerstrijken, en als je maar lang genoeg blijft wordt die grond je eigendom. Een van de redenen, dat er heel veel niet-afgebouwde huizen staan, waar bv alleen de benedenverdieping van wordt gebruikt. Andere reden is, dat voor een niet-af huis geen belasting wordt betaald. We gaan door de 'Andean 'Calama' Desert' - een vergelijkbare woestijn als bij Calama, maar hier zorgt een ietsje-pietsje water van de Andes voor een heel klein beetje begroeiing - een soort hard gras, dat de vicuñas moeten snijden om hun tanden op maat te houden. Een groot nationaal park moet de vicuñas beschermen tegen stropers - deze dieren leveren 's werelds duurste wol. De lokale bevolking wordt hierbij ingeschakd, zodat die daar ook een verdienste aan hebben. Prachtige vergezichten op bergen met weer alle kleuren bruin, en op de hoogste van de ca honderd (deels actieve) vulkanen rondom Arequipa.