Nog meer familie

Terwijl Annette met Willemien en Truus naar de Dutch Store is, laat Dick aan Henk en mij de plek zien waar hij begonnen is en z'n zoon Ed het vleesvee-bedrijf verder ontwikkelt. Met collega's gaat Ed regelmatig naar andere landen (Ierland, Nederland, Israël) om landbouw-innovaties te bekijken en te kunnen toepassen. Duizenden koeien staan hier, op volgroeidheid gesorteerd, in de vele korals. Grote aantallen, maar Henk overtreft alles met zo'n 100.000 koeien. Veel voor de Amerikaanse markt, maar sinds kort ook weer voor bijvoorbeeld Japan. 

We maken daarna het dagelijkse 'koffie-ritueel' mee. De Nederlandse groep van mannen-op-leeftijd -en de vrouwen- komt al jarenlang 's morgens om 10 uur bij elkaar voor een koffie - een vriendenklup-. Ze beginnen met bij elkaar het zuurstofniveau (!) op te nemen, waaraan dan een' doktersadvies' gekoppeld wordt, in de trant van 'doe wat rustiger aan' of 'je gaat lekker'. Na de koffie knobbelen ze tot duidelijk is wie de verliezer is - en dus moet betalen. Een mooie traditie. 

Na de lunch stromen een voor een de neven en nichten binnen bij Willemien voor een hapje en een drankje en vooral voor een gezellig familiesamenzijn. We voelen ons vereerd dat dit om ons bezoek heen georganiseerd is. Annette complimenteert en bedankt Willemien voor het regelen hiervan. We hebben de Canadese Chinees kunnen proeven en tot ver in de avond was het supergezellig. Een ongedwongen fijne familiesfeer om jaloers op te zijn.