Moederdag in Whistler

Moederdag begint met een rustig ochtendje, eitje bij het ontbijt, koffie en een muziekje. Elke dag twee graden warmer, dus vandaag ook zomerse temperaturen. Gelukkig staan we in de schaduw. 

De inheemse mensen noemen zich de 'First Nation People' - zij hebben altijd al geleefd in deze omgeving - de blanken kwamen pas vanaf rond 1800 hier naar toe om het land zich toe te eigenen. Langzaam maar zeker hebben de First Nation People achterliggende jaren hun positie weer bevochten en ook de regering werkt mee om hun weer hun gerechtvaardigde plek te geven. 

Sinds enkele jaren is er nu een museum, waar allerlei aspecten van de cultuur zichtbaar gehouden worden. Hiertoe werken de Squamish Nation (kuststreek) en de Lil'wat Nation samen (Voor de geïnteresseerde: de 'Skwxwú7mesh Úxumixw' en de 'Lil' wat7úl'). Het heet dan ook het First Nations Museum. Ik ben altijd weer onder de indruk van de wijze waarop indiginous people hun verbondenheid met de aarde, de natuur en hun voorouders - én hun zorg daarvoor - beleven, praktiseren en in voorwerpen, dans, muziek én verhalen vorm geven. "Our songs are not considered old or new, they are alive and tell a story when we sing them". Evenals bij onze familie - maar dan anders - was dit bezoek ook weer voedsel voor de geest. 

Het moederdag-cadeautje kon ik in de museumshop vinden. Moederdag afgesloten met het mooie cadeau van onze dochter, waarvoor we in ons goeie goed naar de stad zijn geweest.